"Biliyor musun, ölümü düşündükçe hayatın güzelliği kayboluyor ama daha huzurlu oluyor insan."
Sayfa 181Kitabı okuyor
"Eski, ama biliyor musun, bunu açıkça anladığında her şey o kadar önemsiz geliyor ki. Yarın ya da yarından sonra öleceğini anladığında her şey önemsiz oluyor! Fikrimi çok önemli sanıyorum, oysa gerçekleşse bile, onun bu dişi ayıyı öldürmek kadar önemi yokmuş. Öyle işte, ölümü düşünmemek için avla, işle eğlenerek hayatını geçiriyorsun."
Sayfa 180Kitabı okuyor
"(...) Yaptığımız her şey saçma. Gerçeği sana söyleyeyim, benim için fikirlerim, işlerim çok degerli, fakat aslına bakılırsa, bütün dünyamız ufacık gezegenimizdeki küçük bir küftür. Biz ise büyük şeylerimizden bahsediyoruz- düşünceler, işler! Bunların hepsi bir kum tanesidir."
Sayfa 180Kitabı okuyor
"Neden her şey iyi olacağına, hepimiz acı çekiyoruz?"
Sayfa 160Kitabı okuyor
"Bu hafta aynaya bakıyor gibiydim ve bu hayat hiç hoşuma gitmedi."
Sayfa 157Kitabı okuyor
Ölüm gelinceye kadar hayatı bir biçimde yaşamak gerekiyordu. Her yeri karanlık kapladı; ama bu karanlığın içinde yolu gösteren ip onun işiydi ve son gücüyle bu ipe sarıldı.
Sayfa 150Kitabı okuyor
Yatağın üstünde kıvrılıp dizlerini kollarıyla sarıp düşünmekten nefesini tutarak oturuyordu. Fakat ne kadar zorlansa da aynı sonuca varıyordu: Hayatında bir küçük şeyi unutmuştu- bir gün ölümün geleceğini ve her şeyin biteceğini. Öyleyse her şey boşuna, başlamaya değmez. Evet, bu korkunç ama gerçek.
Sayfa 146Kitabı okuyor
Herkesten çok kendi ruhunu düşünmesi gerek insanın
İnsanlarda özellikle de tanımadığı insanlarda her zaman iyi şeyler olduğunu varsayardı. Şimdi de kim kimdir, aralarındaki ilişki nedir, nasıl insanlardır diye tahmin yürütürken onlara en iyi ve en şaşılacak karakterleri uygun görüyor ve onları gözlemlerken bunlara dair ipuçları bulmaya çalışıyordu.
:D
Yaşlı adam önüne çıkan her mantara eğiliyor, koparıp koynuna sokarken "Kocakarıya bir hediye daha." Diyordu.